Obalamy dezinformacje rozpowszechniane przez trans aktywistów na temat Przeglądu Systematycznego Cass.
Artykuł powstał na podstawie serii wpisów autora na platformie X
Twierdzenia, że Cass Review odrzuciło 101 ze 103 badań dotyczących leczenia zmiany płci u dzieci, to:
🚨FAŁSZ🚨
Przyjrzyjmy się, jak Hilary Cass i jej zespół *uwzględniły* systematyczne przeglądy literatury na temat blokerów dojrzewania i hormonów płciowych.
Wielu z Was widziało wątki na Twitterze, które zamieszczam od piątkowego wieczoru, opisujące, w jaki sposób badacze z Uniwersytetu w Yorku przeprowadzili dwa systematyczne przeglądy literatury na temat terapii zmiany płci u dzieci. Link do tych wątków zamieszczę w kolejnych dwóch akapitach.
W jednym systematycznym przeglądzie literatury zbadano leki blokujące dojrzewanie u dzieci z zaburzeniami płciowymi. Przeanalizowano 50 badań i w swojej syntezie uwzględniono jedno badanie wysokiej jakości i 25 badań średniej jakości. Nie można więc powiedzieć, że ot tak, po prostu zignorowano 24 badań, które były niskiej jakości (p. poniższy wątek).
W drugim przeglądzie systematycznym zbadano stosowanie hormonów płciowych w leczeniu zaburzeń związanych z płcią u nieletnich. Zbadano 53 badania i do swojej syntezy uwzględniono jedno badanie wysokiej jakości i 33 badania średniej jakości. I znów, nie można powiedzieć, że po prostu zignorowano 19 badań o niskiej jakości.
A co z Cass Review? W jaki sposób wykorzystała ona 2 systematyczne recenzje?
Twierdzenie, że Cass po prostu odrzuciła 101 badań o umiarkowanej/niskiej jakości i uwzględniła jedynie 2 badania o wysokiej jakości, jest:
🚨FAŁSZYWE🚨
W swoim raporcie umieściła analizy 103 badań.
Przyjrzyjmy się 388-stronicowej recenzji Cass. Aby zobaczyć, gdzie po raz pierwszy pojawia się w wynikach systematycznego przeglądu literatury na temat hormonów płciowych, należy przejść do strony 183.
Oprócz systematycznego przeglądu ścieżek opieki (Taylor i in.: Care paths) omówionego w rozdziale 13, Uniwersytet w York przeprowadził systematyczny przegląd stosowania hormonów maskulinizujących/feminizujących u nastolatków z dysforią płciową (Taylor i in.: Masculinising/ hormony feminizujące). Celem tego systematycznego przeglądu była synteza dowodów dotyczących związanych z płcią, psychospołecznych, fizjologicznych lub poznawczych skutków stosowania hormonów feminizujących/maskulinizujących u młodzieży z dysforią/niezgodnością płciową.
Cass włącza do swojego raportu wykres z artykułu przeglądowego na temat hormonów płciowych, który przedstawia wszystkie analizowane przez nią badania i ich wyniki. Cass wskazuje kluczowe obszary, w których potrzebne są dalsze badania, w szczególności dotyczące wpływu na płodność.
Na str. 184 Cass Review szczegółowo opisuje wyniki systematycznego przeglądu literatury na temat hormonów płciowych.
Nie skupia się wyłącznie na jednym badaniu wysokiej jakości, choć z pewnością je wyróżnia. W swojej pracy odwołuje się natomiast do wszystkich 53 badań.
W przeglądzie Cass omówiono wyniki systematycznego przeglądu literatury na temat hormonów płciowych u nieletnich, w ramach dyskusji na temat wielu innych artykułów na temat leczenia zmiany płci u dzieci.
Cass Review potwierdza również wnioski z systematycznego przeglądu literatury na temat blokerów dojrzewania u nieletnich z zaburzeniami płci (s. 175). W przeglądzie zbadano 50 badań, w tym jedno o wysokiej jakości i 25 o średniej jakości.
14.19 Przegląd systematyczny dotyczący interwencji mających na celu zahamowanie dojrzewania (Taylor i in.: Supresja dojrzewania) stanowi aktualizację przeglądu NICE (2020a). Zidentyfikowano 50 badań poświęconych różnym aspektom związanym z płcią, psychospołecznym, fizjologicznym i poznawczym skutkom blokowania dojrzewania. Jakość oceniano według ustandaryzowanej skali. Przeprowadzono jedno badanie wysokiej jakości, 25 badań średniej jakości i 24 badania niskiej jakości. Z syntezy wyników wykluczono badania o niskiej jakości.
14.20 Duża część badań skupiała się jedynie na blokowaniu dojrzewania (spodziewane skutki) i na skutkach ubocznych, a w mniejszej liczbie innych zamierzonych rezultatów. Liczne badania wykazały, że zahamowanie dojrzewania wywiera oczekiwany efekt fizjologiczny, ale nigdy nie było to kwestionowane.
Cass zamieściła wykres z artykułu przeglądowego na temat leków blokujących dojrzewanie u dzieci z zaburzeniami płciowymi, w którym przedstawiono wyniki zbadane w 50 badaniach. Wskazuje obszary, w których potrzeba znacznie więcej badań, zwłaszcza dotyczących płodności (s. 175).
Oto lista kont X, które fałszywie twierdzą, że Cass oparła się tylko na 2 badaniach i odrzuciła 101 ze 103 badań dotyczących leczenia dzieci ze zmianą płci: @DominaMelody, @Marcus_Rasaan, @MammothWhale, @OwenJHurcum, @JuliaSerano, @Chican3ry, @ErinInTheMorn i @Esqueer_ i wiele innych
Demaskujący podcaster Michael Hobbes również przyłączył się do podbijania błędnego twierdzenia, że Cass Review odrzucił 101 ze 103 badań dotyczących leczenia zmiany płci u dzieci. @RottenInDenmark @MammothWhale
Ci, którzy twierdzą, że Cass i recenzenci po prostu odrzucili 101 badań, są w błędzie. Ponieważ jednak jakość wyników badania była zdecydowanie zbyt słaba, w rzeczywistości istniały bardzo ograniczone badania, na których można było się oprzeć, w szczególności przy ocenie bezpieczeństwa i skuteczności.
