Streszczenie artykułu z „The Sunday Times” z 23 marca 2024, autorstwa Rosie Kinchen:
Hannah Barnes, dziennikarka śledcza w BBC Newsnight, przeprowadziła dogłębne śledztwo na temat działalności Gender Identity Development Service (Gids) w ramach Tavistock and Portman NHS Foundation Trust. Jej praca, opublikowana w książce „Time to Think”, ujawniła problematyczne praktyki polegające na przepisywaniu dzieciom eksperymentalnych leków bez solidnych dowodów na ich skuteczność. Książka zyskała dużą popularność, wywołując ogólnokrajową dyskusję na temat leczenia dzieci z problemami tożsamości płciowej.
Aktualizacja tej publikacji rzuca światło na pogłębiający się chaos w usługach dla młodzieży borykających z dysforią płciową po zapowiedzi zamknięcia Gids przez NHS England w 2022 roku. Barnes podkreśla, że sytuacja nie poprawiła się; wręcz przeciwnie, stanowiska stały się jeszcze bardziej zradykalizowane. W książce opisano, jak niektóre praktyki prywatne i lekarze rodzinni NHS wykorzystują luki prawne do przepisywania hormonów płci przeciwnej szesnastolatkom, a nawet blokerów dojrzewania trzynastolatkom.
Barnes rozpoczęła swoje śledztwo w 2019 roku po przecieku raportu dra Davida Bella, który krytykował opiekę świadczoną przez Gids. Bell obawiał się etycznych aspektów praktyk kliniki, takich jak udostępnianie blokerów dojrzewania „wysoce zaniepokojonym i zagubionym” dzieciom. Problemy te były sygnalizowane przez personel od 2005 roku, jednak głosy krytyczne były stłumione w atmosferze narastającej toksyczności.
Barnes, która odeszła z BBC w 2024 roku, by dołączyć do „New Statesman”, wskazuje na trudności, jakie napotykała w próbach nagłośnienia problemu w mediach publicznych. Zauważa, że organizacja była sparaliżowana strachem przed skargami, co hamowało szeroką dyskusję na temat kontrowersyjnych praktyk Gids.
Jej praca zyskała uznanie, w tym nominację do nagrody Orwella, przyznawaną za twórczość polityczną. Książka Barnes, odrzucona przez 22 wydawnictwa, zanim została opublikowana przez Swift Press, znacząco wpłynęła na zmianę podejścia do dyskusji o ideologii gender w Wielkiej Brytanii, skłaniając nawet niektórych posłów do zmiany swego stanowiska.
Mimo wprowadzenia przez NHS England nowych wytycznych zakazujących przepisywania blokerów dojrzewania dzieciom poza badaniami klinicznymi, Barnes jest ostrożna w wyrażaniu swojej opinii. Zmiany w wytycznych, pozwalające jednakowoż na dalsze przepisywanie hormonów płci przeciwnych osobom około ich 16. urodzin, wywołują jej zdziwienie i obawy związane z długoterminowymi skutkami terapii hormonalnej.
Artykuł przedstawia także przypadki, jak Sam Hall z Brighton Health and Wellbeing Centre, który wykorzystuje luki prawne do przepisywania hormonów płci przeciwnych szesnastolatkom. Barnes podkreśla trudną sytuację ponad 6000 młodych osób oczekujących na leczenie, co stanowi poważny problem. W swojej pracy zauważa, że brak jest dowodów na skuteczność stosowania blokerów dojrzewania oraz hormonów płci przeciwnej pozostawia wiele osób w stanie rozpaczy i frustracji, zwłaszcza w obliczu braku alternatywnych form pomocy. Skupia się także na roli lekarzy, takich jak Sam Hall z Brighton Health and Wellbeing Centre, którzy wykorzystują luki prawne do przepisywania hormonów płci przeciwnej szesnastolatkom bez pełnej oceny ich sytuacji. Barnes zwraca uwagę na to, jak Hall, będąc samym transpłciowym, stał się punktem odniesienia dla osób poszukujących leczenia, co rodzi pytania o adekwatność takiej praktyki.
Barnes rozmawiała również z rodzicami młodych osób dotkniętych problemem, takich jak Charlotte – szesnastolatka z diagnozą autyzmu i ADHD, której przepisano testosteron po krótkiej konsultacji, wykorzystując istniejącą lukę prawną. To podkreśla problem dostępu do leczenia bez należytej oceny i rozmów z specjalistami, co może mieć długofalowe konsekwencje dla młodych ludzi i ich rodzin.
Publikacja Barnes spotkała się z mieszanymi reakcjami, zarówno w środowisku medycznym, jak i wśród szerszej opinii publicznej. Jednak jej praca miała znaczący wpływ na debatę publiczną, skłaniając do refleksji nad aktualnym stanem opieki nad młodymi ludźmi cierpiącymi na zaburzenia na tle płciowym oraz potrzebą bardziej ostrożnego podejścia do leczenia medycznego. Zmiany w wytycznych NHS England, choć są krokiem w kierunku ostrożniejszego podejścia, budzą dodatkowe pytania i wątpliwości co do ich skuteczności i realizacji w praktyce.
Podsumowując, praca Hannah Barnes rzuciła światło na złożoność i wyzwania związane z leczeniem tych zaburzeń u młodzieży. Jej krytyczna analiza obecnych praktyk i wpływu na młode osoby oraz ich rodziny podkreśla potrzebę dalszych badań, otwartej dyskusji i przemyślanej polityki w zakresie opieki zdrowotnej dla osób deklarujących się jako transpłciowe.
Pełny artykuł w dzienniku The Times:
https://www.thetimes.co.uk/article/hannah-barnes-tavistock-clinic-gender-identity-trans-dzknslv9x
